ಕೇಳವ್ವ ಕೋಲು ಕೋಲೆ...

ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನದಂದು
ಚುಕ್ಕಿ ಚಂದ್ರಮರು ಬಂದು
ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸೂತ ಮುಗಿಲಿನಲಿ
ಹರಸ್ಯಾರು ಕೇಡಿಲ್ಲದವಗೆ
ಕೇಳವ್ವಾ ಕೋಲು ಕೋಲೆ

ಕರಿಯಾನೆಗೆ ಹೆದರಿ 
ದೊಡ್ಡ ದನಿಗೆ ಹೆದರಿ 
ಮೂಡಿ ಮರೆಯಾಗೂವ 
ಚಾಬೂಕಿಗೆ ಹೆದರಿ 
ಅವ್ವನ ಉಡಿಯೊಳಗೆ 
ಅಡಗಿಕೊಳ್ಳುವ ಪುಟ್ಟ 
ಪೋರನಿವನ್ಯಾರೆ 
ಹೇಳವ್ವಾ ಕೋಲು ಕೋಲೆ

ರನ್ನsದ ಕಸಿಯಂಗಿ 
ಚಿನ್ನsದ ರುಂಬಾಲು 
ಮಾಣಿಕ್ಯದ ತಿಲಕವ 
ಧರಿಸಿ ಮೆರೆಯೂತ ಬಂದ 
ದೊರೆಯೀವನ್ಯಾರೆ 
ಹೇಳವ್ವಾ ಕೋಲು ಕೋಲೆ 

ನೀಲಿಯರಮನೆಯಿಂದ 
ಮೇಲೆಬಂದವನ್ಯಾರೆ 
ಕೆಂಪುಕೇಸರಿ ಅಂಗಿ 
ತೊಟ್ಟ ಫಿರಂಗಿ 
ಚುರುಕು ನಗೆಯ ಚೋರ 
ಚಲುವನಿವನ್ಯಾರೆ 
ಹೇಳವ್ವಾ ಕೋಲು ಕೋಲೆ 

ನಗುಮುಖದ ಚೆಲುವ 
ಮೂಲೋಕ ಅಲೆವ 
ಒಂದೊಂದೂ ಲೋಕದಲೂ 
ಬಣ್ಣ ಬದಲಿಸುವ 
ಆಟದವ ಇವನ್ಯಾರೆ 
ಹೇಳವ್ವಾ ಕೋಲು ಕೋಲೆ 

ಹತ್ತೂರು ಕರೆದರೂ 
ಓಗೊಡದ ಹಮ್ಮೀರ 
ನಾ ಬಂದು 'ಬಂಗಾರ' 
ಎಂದು ಕರೆದರೂ ಸಾಕು 
ಎದ್ದು ನಗುವ ಮಾರ 
ಹರಡ್ಯಾನೆ ಹೂನಗುವ 
ಕೇಳವ್ವಾ ಕೋಲು ಕೋಲೆ. 

ಹೀಗೊಂದು ಸಾವು

ಅವಳ ಸಾವಾಗಿತ್ತು.
ಅವಳಿಂದ ಉಪಕಾರ, ಉಪಚಾರ ಹೊಂದಿದವರಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು
ಸಾವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೆರೆದು, ತಾವುಗಳು ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಬಿಟ್ಟೆದ್ದು ಬಂದ ಕೆಲಸಗಳ ಕುರಿತ ಮಾತಲ್ಲಿ,
ಕೊನೆಯ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳು ಅನುಭವಿಸಿದ ನರಕವನ್ನು ಸಹಿಸಿದ ಅವಳ ಗಂಡನ ಗುಣಗಾನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದರು.
ಮತ್ತೆ ಶವ ಅನಾಥಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ನರಳತೊಡಗಿತು...

- ಜಯಲಕ್ಷ್ಮೀ ಪಾಟೀಲ್.